Klinische proeven

Er werden geen nieuwe verhardingen waargenomen in de NIF-groep vergeleken met de IP-groep (p = 0,0150). Er werden gebroken naalden waargenomen in de IP-groep, geen risico in de NIF-groep. De gecorrigeerde gemiddelde daling ten opzichte van de uitgangswaarde van HbA1c met 0,55% in week 16 in de NFI-groep was niet-inferieur en statistisch superieur vergeleken met die van 0,26% in de IP-groep. Toediening van insuline via NIF zou een beter veiligheidsprofiel kunnen bieden dan via IP-injecties, door huidbeschadigingen, verhardingen en pijn te verminderen en geen risico op gebroken naalden te creëren.

Invoering:

Het percentage patiënten met diabetes type 2 dat insuline gebruikt, is nog steeds erg laag en de behandeling wordt vaak relatief laat gestart. Er zijn veel factoren gevonden die van invloed zijn op de vertraging in het insulinegebruik, waaronder angst voor naalden, psychische stoornissen tijdens insuline-injecties en het ongemak van insuline-injecties. Dit waren allemaal belangrijke redenen waarom patiënten weigerden om met insulinebehandeling te beginnen. Daarnaast kunnen injectiecomplicaties, zoals verhardingen veroorzaakt door langdurig hergebruik van naalden, ook de effectiviteit van insulinebehandeling beïnvloeden bij patiënten die al insuline hebben gebruikt.

De naaldloze insuline-injector is ontworpen voor diabetespatiënten die bang zijn voor injecties of aarzelen om insulinetherapie te starten wanneer dit duidelijk geïndiceerd is. Deze studie was gericht op het evalueren van de patiënttevredenheid en therapietrouw met een naaldloze insuline-injector ten opzichte van conventionele insulinepeninjecties bij patiënten met diabetes type 2 die gedurende 16 weken werden behandeld.

Methoden:

In totaal werden 427 patiënten met T2DM opgenomen in een multicenter, prospectief, gerandomiseerd, open-label onderzoek en werden ze 1:1 gerandomiseerd om basale insuline of voorgemengde insuline te ontvangen via een naaldloze injector of via conventionele insulinepeninjecties.

Resultaat:

Bij de 412 patiënten die het onderzoek voltooiden, waren de gemiddelde scores op de SF-36-vragenlijst significant hoger in zowel de naaldloze injector- als de conventionele insulinepengroep, zonder significant verschil in therapietrouw tussen de groepen. Proefpersonen in de naaldloze injectorgroep vertoonden echter significant hogere scores voor behandelingstevredenheid dan die in de conventionele insulinepengroep na 16 weken behandeling.

Samenvatting:

Er zijn geen significante verschillen tussen de insulinepen- en naaldloze injectiegroepen wat betreft deze uitslag van SF-36.

Naaldloze injectie van insuline leidt tot hogere patiënttevredenheid en betere therapietrouw.

Conclusie:

De naaldloze injector verbeterde de kwaliteit van leven van T2DM-patiënten en verhoogde hun tevredenheid over de insulinebehandeling aanzienlijk vergeleken met injecties met een conventionele insulinepen.